田莘之为陈轸说秦惠王

拼音版、注音及读音

　　 tián shēn zhī wèi chén zhěn shuō qín huì wáng yuē:" chén kǒng wáng zhī rú guō jūn。fū jìn xiàn gōng yù fá guō，ér dàn zhōu zhī qiáo cún，měi nǚ pò shé。yǐ luàn qí zhèng。zhōu zhī qiáo jiàn ér bù tīng，suì qù。yīn ér fá guō，suì pò zhī。yòu yù fá yú，ér dàn gōng zhī qí cún。měi nán pò lǎo。jiào zhī è gōng zhī qí。gōng zhī qí yǐ jiàn ér bù tīng，suì wáng。yīn ér fá yú，suì qǔ zhī。jīn qín zì yǐ wéi wáng，néng hài wáng zhě zhī guó zhě，chǔ yě。chǔ zhì héng jūn zhī shàn yòng bīng，yòng bīng yǔ chén zhěn zhī zhì，gù jiāo zhāng yí yǐ wǔ guó。lái，bì è shì èr rén。yuàn wáng wù tīng yě。" zhāng yí guǒ lái cí，yīn yán zhěn yě，wáng nù ér bù tīng。

　　田莘之为陈轸说秦惠王曰：“臣恐王之如郭君。夫晋献公欲伐郭，而惮舟之侨存，荀息曰：‘周书有言，美女破舌。’乃遗之女乐，以乱其政。舟之侨谏而不听，遂去。因而伐郭，遂破之。又欲伐虞，而惮宫之奇存。荀息曰：‘周书有言，美男破老。’乃遗之美男，教之恶宫之奇。宫之奇以谏而不听，遂亡。因而伐虞，遂取之。今秦自以为王，能害王者之国者，楚也。楚智横君之善用兵，用兵与陈轸之智，故骄张仪以五国。来，必恶是二人。愿王勿听也。”张仪果来辞，因言轸也，王怒而不听。