打马赋

拼音版、注音及读音

　　 suì lìng yún cú，lú huò kě hū。qiān jīn yī zhì，bǎi wàn shí dōu。zūn zǔ jù chén，yǐ xíng yī ràng zhī lǐ zhǔ bīn jì zuì，bù yǒu bó yì zhě hū!dǎ mǎ yuán xìng，chū pú suì fèi。shí bó yì zhī shàng liú，nǎi guī fáng zhī yǎ xì。qí qū jì lù，yí mù wáng wàn lǐ zhī xíng jiān liè xuán huáng，lèi yáng shì wǔ jiā zhī duì。shān shān pèi xiǎng，fāng jīng yù dēng zhī qiāo luò luò xīng luó，jí jiàn lián qián zhī suì。ruò nǎi wú jiāng fēng lěng，hú shān yè fēi，yù mén guān bì，shā yuàn cǎo féi。lín bō bù dù，shì xī zhàng ní。huò chū rù yòng qí，yǒu lèi kūn yáng zhī zhàn huò yōu yóu zhàng yì，zhèng rú zhuō lù zhī shī。huò wén wàng jiǔ gāo，tuō fù yǔ láng zhī shī huò shēng míng sù mèi，biàn tóng chī shū zhī qí。yì yǒu huǎn huǎn ér guī，áng áng ér chū。niǎo dào jīng chí，yǐ fēng ān bù。qí qū jùn bǎn，wèi yù wáng liáng jú cù yán chē，nán féng zào fù。qiě fú qiū líng yún yuǎn，bái yún zài tiān，xīn cún liàn dòu，zhì zài zhe biān。zhǐ tí huáng yè，hé yì jīn qián。yòng wǔ shí liù cǎi zhī jiān，xíng jiǔ shí yí lù zhī nèi。míng yǐ shǎng fá，hé qí diàn zuì。yùn zhǐ huī yú fāng cùn zhī zhōng，jué shèng fù yú jī wēi zhī wài。qiě hào shèng zhě，rén zhī cháng qíng xiǎo yì zhě，shì zhī mò jì。shuō méi zhǐ kě，shāo sū bēn jìng zhī xīn huà bǐng chōng jī，shǎo xiè téng xiāng zhī zhì。jiāng tú shí xiào，gù lín nàn ér bù sì yù bào hòu ēn，gù zhī jī ér xiān tuì。huò xián méi huǎn jìn，yǐ yú guān sài zhī jiān huò jiǎ yǒng zhēng xiān，mò wù jǐng qiàn zhī zhuì。jiē yīn bù zhī zhǐ zú，zì yí yóu huǐ。kuàng wèi zhī bù yǐ，shì shí jiàn yú zhèng jīng yòng zhī yǐ chéng，yì bì hé yú tiān dé。gù rào chuáng dà jiào，wǔ mù jiē lú lì jiǔ yī hū，liù zǐ jǐn chì。píng shēng bù fù，suì chéng jiàn gé zhī shī bié shù wèi shū，yǐ pò huái féi zhī zéi。jīn rì qǐ wú yuán zǐ，míng shí bù fá ān shí。yòu hé bì táo cháng shā bó jú zhī tóu，zhèng dāng shī yuán yàn dào bù mào zhī zhì yě。

　　岁令云徂，卢或可呼。千金一掷，百万十都。樽俎具陈，已行揖让之礼；主宾既醉，不有博奕者乎！打马爰兴，樗蒱遂废。实博奕之上流，乃闺房之雅戏。齐驱骥騄，疑穆王万里之行；间列玄黄，类杨氏五家之队。珊珊佩响，方惊玉蹬之敲；落落星罗，急见连钱之碎。若乃吴江枫冷，胡山叶飞，玉门关闭，沙苑草肥。临波不渡，似惜障泥。或出入用奇，有类昆阳之战；或优游仗义，正如涿鹿之师。或闻望久高，脱复庾郎之失；或声名素昧，便同痴叔之奇。亦有缓缓而归，昂昂而出。鸟道惊驰，蚁封安步。崎岖峻坂，未遇王良；跼促盐车，难逢造父。且夫丘陵云远，白云在天，心存恋豆，志在著鞭。止蹄黄叶，何异金钱。用五十六采之间，行九十一路之内。明以赏罚，覈其殿最。运指麾于方寸之中，决胜负于几微之外。且好胜者，人之常情；小艺者，士之末技。说梅止渴，稍苏奔竟之心；画饼充饥，少谢腾骧之志。将图实效，故临难而不四；欲报厚恩，故知机而先退。或衔枚缓进，已逾关塞之艰；或贾勇争先，莫悟阱堑之坠。皆因不知止足，自贻尤悔。况为之不已，事实见于正经；用之以诚，义必合于天德。故绕床大叫，五木皆卢；沥酒一呼，六子尽赤。平生不负，遂成剑阁之师；别墅未输，已破淮淝之贼。今日岂无元子，明时不乏安石。又何必陶长沙博局之投，正当师袁彦道布帽之掷也。

　　 cí yuē: fú lí dìng jiàn mǎo nián sǐ，guì jiàn fēn fēn shàng liú xǐ，mǎn yǎn huá liú zá lù ěr，shí wēi ān dé zhēn zhì cǐ?mù lán héng gē hǎo nǚ zǐ，lǎo yǐ shuí néng zhì qiān lǐ，dàn yuàn xiāng jiāng guò huái shuǐ。

　　辞曰：佛狸定见卯年死，贵贱纷纷尚流徙，满眼骅骝杂騄駬，时危安得真致此？木兰横戈好女子，老矣谁能志千里，但愿相将过淮水。