集大家书法 , 书法家学习创作站

kuò mō yú ér

括摸鱼儿

作者:林正大

拼音版、注音及读音

fàn sōng jiāngshuǐ yáo shān bì,qīng hán wēi dòng qiū pǔ。shuāng yún jì sè héng wú jì,bié gǔ jīng hóng wú shù。cháo yòu mù。tīng mù dí zhǎng chuī,yǐn yǐn yú láng dù。sāo rén cái zǐ。jì lǎn wù xìng huái,fú yóu chén wài,xiào ào jù qīng sī。
rén jiān shì。rǎo rǎo róng tú yào lù。yíng zhōu qióng guǎn ān suǒ。xuān shang hé sì yú suō xìng,xiāo sàn lóng yóu hè zhǔ。xū guī qù。bàn shuāng jiǎng gū fān,yún yuè hé yān yǔ。jiāng hú bàn lǚ。chèn shè jú chū huáng,tīng jiā yú cuì,chéng wǒ chún lú qù。
shān gǔ jiān chá fù: xiōng xiōng rú hū jiàn sōng zhī fā qīng chuī,hào hào hū rú chūn kōng zhī xíng bái yún。bīn zhǔ yù mián ér tóng wèi,shuǐ míng xiāng tóu ér bù hún。kǔ kǒu lì bìng,jiě jiāo dí hūn。wèi cháng yī rì bù fàng zhù ér cè míng wǎn zhī xūn zhě yě。yú cháng wèi sì zhí lún míng,yīn lù qí dí fán pò shuì zhī gōng,wèi zhī jiǎ yǐ。jiàn xī rú gē。shuāng jǐng rú ǒu。rì zhù rú。qí yú kǔ zé xīn shì,gān zé dǐ zhì。ǒu suān hán wèi,lìng rén shī shuì。yì wèi zú yǔ yì。huò yuē: wú shén gāo lùn,gǎn wèn qí cì?fú wēng yuē: wèi jiāng zhī luó shān,yán dào zhī méng dǐng。qián yáng zhī dōu rúgāo zhū,lú chuān zhī nà xīméi lǐng。yí líng zhī yā zhuān,qióng zhī huǒ jǐng。bù dé yǐ ér qù yú sān,zé liù zhě yì kě zhuó tù hè zhī ōu,yuè yú yǎn zhī dǐng zhě yě。huò zhě yòu yuē: hán zhōng jí qì,mò shèn yú chá。huò jì zhī yán,jù zéi pò jiā。huá qiào zǒu shuǐ,yòu kuàng jī sū zhī yǔ hú má!fú wēng yú shì zhuó qí léi zhī láo lǐ,cān yī shèng zhī tāng yè。C958 fù zǐ rú bó tóu,yǐ áo gé xiān zhī è。qù EB5C ér yòng yán,qù jú ér yòng jiāng。bù duó míng wèi,ér zuǒ yǐ cǎo shí zhī liáng。suǒ yǐ gù tài cāng ér jiān zuò qiáng。yú shì yǒu hú táosōng shíān móyā jiǎobó hèmí wúshuǐ sūgān jú。jì jiā chòu wèi,yì hòu bīn kè。qián miàn sì hòu sì,gè yòng qí yī。shǎo zé měi,duō zé è。fā huī qí jīng shén,yòu yì yú jǔ jué。gài dà jiàng wú kě qì zhī cái,tài píng fēi yī shì zhī lüè。jué chū tān wèi juàn yǒng,sù huà tāng bǐng。nǎi zhì zhōng yè,bù mián gěng gěng。jì zuò wēn qí,shū kě lǚ shà。rú yǐ liù jīng jì sān chǐ fǎ。suī yǒu chú zhì,yú rén ān lè。bīn zhì zé jiān,qù zé jiù tà。bù yóu xuān hòu zhī huá xū,zé huà zhuāng zhōu zhī hú dié。
泛松江、水遥山碧,清寒微动秋浦。霜云霁色横无际,别鹄惊鸿无数。朝又暮。听牧笛长吹,隐隐渔榔度。骚人才子。既览物兴怀,浮游尘外,啸傲剧清思。
人间世。扰扰荣途要路。瀛洲琼馆安所。轩裳何似渔蓑兴,萧散龙游鹤渚。须归去。办双桨孤帆,云月和烟雨。江湖伴侣。趁社橘初黄,汀葭馀翠,成我莼鲈趣。
山谷煎茶赋:汹汹如乎涧松之发清吹,皓皓乎如春空之行白云。宾主欲眠而同味,水茗相投而不浑。苦口利病,解胶涤昏。未尝一日不放箸而策茗碗之勋者也。余尝为嗣直沦茗,因录其涤烦破睡之功,为之甲乙。建溪如割。双井如呕。日铸如■。其馀苦则辛螫,甘则底滞。呕酸寒胃,令人失睡。亦未足与议。或曰:无甚高论,敢问其次?涪翁曰:味江之罗山,严道之蒙顶。黔阳之都濡、高株,泸川之纳溪、梅岭。夷陵之压砖,邛之火井。不得已而去于三,则六者亦可酌兔褐之瓯,瀹鱼眼之鼎者也。或者又曰:寒中瘠气,莫甚于茶。或济之盐,句贼破家。滑窍走水,又况鸡苏之与胡麻!涪翁于是酌岐雷之醪醴,参伊圣之汤液。C958附子如博投,以熬葛仙之垩。去EB5C而用盐,去橘而用姜。不夺茗味,而佐以草石之良。所以固太仓而坚作强。于是有胡桃、松实、庵摩、鸭脚、勃贺、糜芜、水苏、甘菊。既加臭味,亦厚宾客。前面四后四,各用其一。少则美,多则恶。发挥其精神,又益于咀嚼。盖大匠无可弃之材,太平非一士之略。厥初贪味隽永,速化汤饼。乃至中夜,不眠耿耿。既作温齐,殊可屡歃。如以六经济三尺法。虽有除治,与人安乐。宾至则煎,去则就榻。不游轩后之华胥,则化庄周之蝴蝶。

仅供学习参考,难免有错误,欢迎批评指正。
上一篇:括意难忘     下一篇:括满江红
所属专题: 本文链接:/e/action/neirongye.php?classid=20&id=155200