【中吕】山坡羊_人生于世，

拼音版、注音及读音

rén shēng yú shì，xiū xíng fēi yì，mán guò rén yě mán bù guò tiān gōng yì。biàn zǎn xiē dōng xī，dé xiē yī shí，tā shí zhōng zuò ér sūn lèi，běn fèn shì jiān wèi dì yī。xiū shǐ jiàn shí，gàn tú shèn de!
人生于世，休行非义，谩过人也谩不过天公意。便儹些东西，得些衣食，他时终作儿孙累，本分世间为第一。休使见识，干图甚的！


xiū tú guān lù，xiū qiú jīn yù，suí yuán dé guò xiū duō yù。fù hé rú?guì hé rú?méi lái yóu rě dé rén jí dù，huí shǒu bǎi nián dōu zuò le tǔ。rén，jiē xiào rǔ qú，gàn shòu kǔ!
休图官禄，休求金玉，随缘得过休多欲。富何如？贵何如？没来由惹得人嫉妒，回首百年都做了土。人，皆笑汝；渠，干受苦！


rú hé shì liáng guì?rú hé shì zhēn wèi?suǒ xíng suǒ zuò yī rén yì。dàn huáng jī，yě sì táng shí，bì néng rú cǐ fāng wú kuì，wàn shì mò jiào chà bàn mǐ。tiān，chéng jiù nǐ rén，qīn jìng nǐ。
如何是良贵？如何是珍味？所行所做依仁义。淡黄虀，也似堂食，必能如此方无愧，万事莫教差半米。天，成就你；人，钦敬你。


wú guān hé huàn?wú qián hé dàn?xiū jiào wú dé rén qīng màn。nǐ biàn liè cháo bān，zhù tóng shān，zhǐ bù guò zhǐ wèi yī hé fàn，fù nèi bù jī shēn shàng nuǎn。guān，jūn mò xiǎng qián，jūn mò xiǎng。
无官何患？无钱何惮？休教无德人轻慢。你便列朝班，铸铜山，止不过只为衣和饭，腹内不饥身上暖。官，君莫想；钱，君莫想。


yú rén chéng xìn，yú guān qīng zhèng，jū yú xiāng lǐ yí hé shùn。mò kuī xīn，mò tān míng，rén shēng wàn shì jiē qián dìng，xíng dǎi àn zhōng tiān zhào lín。jí，yě bào yìng chí，yě bào yìng。
于人诚信，于官清正，居于乡里宜和顺。莫亏心，莫贪名，人生万事皆前定，行歹暗中天照临。疾，也报应；迟，也报应。


xiū xué chǎn nìng，xiū xué bēn jìng，xiū xué shuō huǎng yán wú xìn。mào xiāng yíng，bù shí chéng，zòng rán fù guì jiē jiǎo xìng，shén è guǐ xián rén yòu zēng。guān，dài zěn shēng qián，dài zěn shēng。
休学谄佞，休学奔竞，休学说谎言无信。貌相迎，不实诚，纵然富贵皆侥幸，神恶鬼嫌人又憎。官，待怎生；钱，待怎生。


yú rén fāng biàn，jiù rén wēi huàn，xiū qū fù hàn qī qióng hàn。è fēi nàn，shàn wéi nán，xì tuī wù lǐ jiē xū huàn，dàn dé gè měi míng r liú zài shì jiān。xīn，yě de ān shēn，yě de ān。
与人方便，救人危患，休趋富汉欺穷汉。恶非难，善为难，细推物理皆虚幻，但得个美名儿留在世间。心，也得安；身，也得安。


zhēn shí cháng zài，xū pí zhōng bài，guò hé xiū bǎ qiáo liáng huài。nǐ biàn yǒu wén cái，yǒu qián cái，yī shí jiān pà bù rén dān dài，bàn kōng lǐ ruò chà jiāng gè dǎ suàn de lái。qiáng，nán zhèng chuài guāi，nán zhèng chuài。jīn yín yíng yì，yú shēn wú yì，zhēng rú zhǎng bǎ rén zhōu jì。luò pián yí，shì de pián yí，shì rén qǐ jiě tiān gōng yì，dú hài dào tóu shāng le zì jǐ。jīn，yě xiào nǐ yín，yě xiào nǐ。
真实常在，虚脾终败，过河休把桥梁坏。你便有文才，有钱财，一时间怕不人耽待，半空里若差将个打算的来。强，难挣揣；乖，难挣揣。金银盈溢，于身无益，争如长把人周济。落便宜，是得便宜，世人岂解天公意，毒害到头伤了自己。金，也笑你；银，也笑你。


tiān jī cān pò，rén qíng shí pò，guī lái xián zhěn bái yún wò。xiàng yán ā，qiě pó suō，qín shū bǐ yàn wèi gōng kè，xuān shang tǎng lái hé yòng duǒ?xíng，yě zài wǒ cáng，yě zài wǒ。
天机参破，人情识破，归来闲枕白云卧。向岩阿，且婆娑，琴书笔砚为功课，轩裳倘来何用躲？行，也在我；藏，也在我。


lí shān huái gǔ
骊山怀古


lí shān sì gù，ē páng yī jù，dāng shí shē chǐ jīn hé chǔ?zhī jiàn cǎo xiāo shū，shuǐ yíng yū，zhì jīn yí hèn mí yān shù，liè guó zhōu qí qín hàn chǔ。yíng，dōu biàn zuò le tǔ shū，dōu biàn zuò le tǔ!
骊山四顾，阿房一炬，当时奢侈今何处？只见草萧疏，水萦纡，至今遗恨迷烟树，列国周齐秦汉楚。赢，都变做了土；输，都变做了土！


lí shān píng cuì，tāng quán dǐng fèi shuō qióng lóu yù yǔ jīn jù fèi。hàn táng bēi，bàn wèi huī，jīng zhēn zhǎng mǎn fán huá dì，yáo shùn tǔ jiē jūn mò bǐ。shēng，rén zàn měi wáng，rén zàn měi。
骊山屏翠，汤泉鼎沸．说琼楼玉宇今俱废。汉唐碑，半为灰，荆榛长满繁华地，尧舜土阶君莫鄙。生，人赞美；亡，人赞美。


miǎn chí huái gǔ
沔池怀古


qín rú láng hǔ，zhào rú tún shǔ，qín qiáng zhào ruò fēi xū yǔ。xiào xiàng rú，dà cū shū，yù píng xuè qì wèi yī lǚ，wàn yī zuò jiān zhū lù rǔ，jūn yě，shuí zuò zhǔ?mín yě，shuí zuò zhǔ?
秦如狼虎，赵如豚鼠，秦强赵弱非虚语。笑相如，大粗疏，欲凭血气为伊吕，万一座间诛戮汝，君也，谁做主？民也，谁做主？


qín wáng qiáng bào，zhào wáng nuò ruò，xiàng rú hé yǐ wéi huái bào?bù liáng dù，shèng cū háo，jiǔ xí jiān biàn yù fá wú dào，tǎng ruò zǔ lóng xīn nèi nǎo，jūn，gàn sòng le mín，gàn sòng le!
秦王强暴，赵王懦弱，相如何以为怀抱？不量度，剩粗豪，酒席间便欲伐无道，倘若祖龙心内恼，君，干送了；民，干送了！


běi máng shān huái gǔ
北邙山怀古


bēi fēng chéng zhèn，huāng yān mái hèn，bēi míng cán quē yīng nán rèn。zhī tā shì hàn cháo jūn，jìn cháo chén?bǎ fēng yún qìng huì xiāo mó jǐn，dōu zuò le běi máng shān xià chén。biàn shì jūn，yě huàn bù yīng biàn shì chén，yě huàn bù yīng!
悲风成阵，荒烟埋恨，碑铭残缺应难认。知他是汉朝君，晋朝臣？把风云庆会消磨尽，都做了北邙山下尘。便是君，也唤不应；便是臣，也唤不应！


luò yáng huái gǔ
洛阳怀古


tiān jīn qiáo shàng，píng lán yáo wàng，chōng líng wáng qì dōu diāo sàng。shù cāng cāng，shuǐ máng máng，yún tái bú jiàn zhōng xīng jiāng，qiān gǔ zhuǎn tóu guī miè wáng。gōng，yě bù jiǔ cháng míng，yě bù jiǔ cháng。
天津桥上，凭阑遥望，舂陵王气都凋丧。树苍苍，水茫茫，云台不见中兴将，千古转头归灭亡。功，也不久长；名，也不久长。


tóng guān huái gǔ
潼关怀古


fēng luán rú jù，bō tāo rú nù，shān hé biǎo lǐ tóng guān lù。wàng xī dōu，yì chóu chú，shāng xīn qín hàn jīng xíng chǔ，gōng què wàn jiān dōu zuò le tǔ。xìng，bǎi xìng kǔ wáng，bǎi xìng kǔ!
峰峦如聚，波涛如怒，山河表里潼关路。望西都，意踌蹰，伤心秦汉经行处，宫阙万间都做了土。兴，百姓苦；亡，百姓苦！


wèi yāng huái gǔ
未央怀古


sān jié dāng rì，jù céng cǐ dì，yīn qín nà jiàn lùn xīng fèi。jiàn yí jī，zěn bù shāng bēi，shān hé yóu dài yīng xióng qì，shì shàng zuì gāo chù xián zuò dì。dōng，yě zài tú huà lǐ xī，yě zài tú huà lǐ。
三杰当日，俱曾此地，殷勤纳谏论兴废。见遗基，怎不伤悲，山河犹带英雄气，试上最高处闲坐地。东，也在图画里；西，也在图画里。


xián yáng huái gǔ
咸阳怀古


chéng chí jù huài，yīng xióng ān zài?yún lóng jǐ dù xiāng jiāo dài!xiǎng xīng shuāi，ruò wéi huái，táng jiā cái qǐ suí jiā bài。shì tài yǒu rú yún biàn gǎi。jí，yě shì tiān dì chà chí，yě shì tiān dì chà!
城池俱坏，英雄安在？云龙几度相交代！想兴衰，若为怀，唐家才起隋家败。世态有如云变改。疾，也是天地差；迟，也是天地差！