游灵岩记

拼音版、注音及读音

　　 wú chéng dōng wú shān，wéi xī wèi yǒu shān，qí fēng lián lǐng shǔ，fēn fēn mǐ mǐ，huò qǐ huò fú，ér líng yán jū qí cí，bá qí tǐng xiù，ruò bù kěn yǔ zhòng fēng liè。wàng zhī zhě，xián zhī qí yǒu yì yě。

　　吴城东无山，唯西为有山，其峰联岭属，纷纷靡靡，或起或伏，而灵岩居其词，拔其挺秀，若不肯与众峰列。望之者，咸知其有异也。

　　 shān yǎng xíng ér shàng，yǒu tíng yān，jū qí bàn，gài yǐ jié xíng zhě zhī lì，zhì cǐ ér dé shǎo xiū yě。yóu tíng ér shāo shàng，yǒu xué yǎo rán，yuē xī shī zhī dòng yǒu quán hóng rán，yuē huàn huā zhī chí jiē wú wáng fū chāi yàn yóu zhī yí chù yě。yòu qí shàng zé yǒu cǎo táng，kě yǐ róng qī chí yǒu qín tái，kě yǐ zhōu tiào lǎn yǒu xuān yǐ zhí dòng tíng zhī fēng，yuē bào cuì yǒu gé yǐ kàn jù qū zhī bō，yuē hán kōng，xū míng dòng dàng，yòng hào qí guān。gài zhuān cǐ jùn zhī měi zhě，shān ér zhuān cǐ shān zhī měi zhě，gé yě。

　　山仰行而上，有亭焉，居其半，盖以节行者之力，至此而得少休也。由亭而稍上，有穴窈然，曰西施之洞；有泉泓然，曰浣花之池；皆吴王夫差宴游之遗处也。又其上则有草堂，可以容栖迟；有琴台，可以周眺览；有轩以直洞庭之峰，曰抱翠；有阁以瞰具区之波，曰涵空，虚明动荡，用号奇观。盖专此郡之美者，山；而专此山之美者，阁也。

　　 qǐ，wú rén，yóu cǐ suī shén jí，rán shān měi nì yōu bì shèng，mò kě sōu tī，rú bǐ yǔ zhī lòu zhě。jīn nián chūn，cóng huái nán xíng shěng cān zhī zhèng shì lín chuān ráo gōng yǔ kè shí rén fù lái yóu。shēng yú gāo，zé shān zhī jiā zhě yōu rán lái。rù yú ào，zé shí zhī qí zhě tū rán chū。fēn lán wèi zhī jiǎn shū，shān guì wèi zhī fú wǔ。yōu xiǎn jù xì，zhēng xiàn jué zhuàng，pī huō chéng lù，wú yǒu yǐn xún。rán hòu zhī yú cǐ shān wèi shǐ zhe yú jīn ér sù mèi yú xī yě。

　　启，吴人，游此虽甚亟，然山每匿幽閟胜，莫可搜剔，如鄙予之陋者。今年春，从淮南行省参知政事临川饶公与客十人复来游。升于高，则山之佳者悠然来。入于奥，则石之奇者突然出。氛岚为之蹇舒，杉桧为之拂舞。幽显巨细，争献厥状，披豁呈露，无有隐循。然后知于此山为始著于今而素昧于昔也。

　　 fū shān zhī yì yú zhòng zhě，shàng néng dài rén ér zì jiàn，ér kuàng rén zhī yì yú zhòng zhě zāi!gōng gù zhān yǒu de，yīn mìng kè fù shī，ér shǔ qǐ wèi zhī jì。qǐ wèi:" tiān yú guǐ qí zhī dì bù duō shè，rén yú dēng lín zhī lè bù cháng yù。yǒu qí dì ér fēi qí rén，yǒu qí rén ér fēi qí dì，jiē bù zú yǐ jǐn fū yóu guān zhī lè yě。jīn líng yán wéi míng shān，zhū gōng wéi míng shì，gài bì xiāng xū ér shì xiāng zhí，fū qǐ ǒu rán zāi!yí qí mù lǐng ér xīn jiě，jǐng huì ér lǐ de yě。ruò qǐ zhī lòu，ér yì yǔ qí yǒu de yān，gù fēi xìng yě yú?qǐ wèi kè zuì shǎo，rán gǎn zhí bǐ ér bù cí zhě，yì jiāng yǒu yǐ sī shí qí xìng yě!" shí rén zhě，huái hǎi qín yuēzhū jì jiāng jiànhé nán lù rénkuài jī zhāng xiàntiān tāi zhān cānyù zhāng chén zēngwú jùn jīn qǐjīn huá wáng shùnjiā líng yáng jīwú líng liú shèng yě。

　　夫山之异于众者，尚能待人而自见，而况人之异于众者哉！公顾瞻有得，因命客赋诗，而属启为之记。启谓：“天于诡奇之地不多设，人于登临之乐不常遇。有其地而非其人，有其人而非其地，皆不足以尽夫游观之乐也。今灵岩为名山，诸公为名士，盖必相须而适相值，夫岂偶然哉！宜其目领而心解，景会而理得也。若启之陋，而亦与其有得焉，顾非幸也欤？启为客最少，然敢执笔而不辞者，亦将有以私识其幸也！”十人者，淮海秦约、诸暨姜渐、河南陆仁、会稽张宪、天台詹参、豫章陈增、吴郡金起、金华王顺、嘉陵杨基、吴陵刘胜也。