【黄钟】醉花阴_元宵忆旧冻

拼音版、注音及读音

yuán xiāo yì jiù
元宵忆旧


dòng xuě cái xiāo là méi xiè，què zǎo jī suì ní niú yīng jié，liǔ yǎn tǔ xiē xiē。shí xù xiāng cuī，dòu bǎ áo shān jié。
冻雪才消腊梅谢，却早击碎泥牛应节，柳眼吐些些。时序相催，斗把鳌山结。


xǐ qiān yīng chàng háo shē，tīng gǔ chuī xuān tiān nà huān yuè。hǎo jiào wǒ xīn rú dāo qiē，lèi zhū ér wèn bù dié，kū de shì chī dāi。zì cóng bié hòu，zhè mǎn fù xiāng sī hé chǔ shuō。liú tòng xuè，yáo qín zěn xù，yù zān nán jiē。
【喜迁莺】畅豪奢，听鼓吹喧天那欢悦。好教我心如刀切，泪珠儿揾不迭，哭的似痴呆。自从别后，这满腹相思何处说。流痛血，瑶琴怎续，玉簪难接。


chū duì zi xiǎng dāng chū shí jié，nà nóng huān zěn qì shě。xīn chóu zhuāng mǎn tài píng chē，jiù hèn cháng duī jǐ wàn dié，ruò fù dé gū ēn tiān dì zhé。
【出队子】想当初时节，那浓欢怎弃舍。新愁装满太平车，旧恨常堆几万叠，若负德辜恩天地折。


shén zhàng ér zhèi xiē shí qíng shī juàn xiě，hé yīn shū duàn jué。xié yuè lóng míng，cán dēng bàn miè。hèn yán mǎ dīng dāng，yuàn sāi hóng qī qiè。měng rán jiān xiǎng qǐ duō jiāo，nà chóu mèn，zěn lán jié。
【神仗儿】这些时情诗倦写，和音书断绝。斜月笼明，残灯半灭。恨檐马玎当，怨塞鸿凄切。猛然间想起多娇，那愁闷，怎拦截。


guà jīn suǒ yè yuán xīn cháng，nà fán nǎo hé shí chè。duì jǐng shāng qíng，zěn ái rú nián yè。dēng huǒ lán shān，shì wàn duǒ jīn lián xiè。chē mǎ tián，sài yī huǒ yuān yāng shè。
【挂金索】业缘心肠，那烦恼何时彻。对景伤情，怎捱如年夜。灯火阑珊，似万朵金莲谢。车马□阗，赛一火鸳鸯社。


suí wěi jiàn tā rén liǎng kǒu ér jiā xié zhuó shǒu kàn dēng yè，jiào ǎn zěn shēng bù gǎn tàn shāng jiē。shàng xiǎng ǎn qù nián de nà rén hé chǔ yě。
【随尾】见他人两口儿家携着手看灯夜，教俺怎生不感叹伤嗟。尚想俺去年的那人何处也。


huái lí
怀离


xíng sè cōng cōng yì shāng gǎn，dǒu nèn bān xiāng xiāo yù jiǎn，wú xiá lǐ jīn zān。yún bìn dàn sān，bǐ shì qíng qī cǎn。bì bù de zhè xiū cán，zhǔn bèi zhē cáng shǒu bàn yǎn。
行色匆匆易伤感，陡恁般香消玉减，无暇理金簪。云鬓髧鬖，比是情凄惨。避不得这羞惭，准备遮藏手半掩。


xǐ qiān yīng xiǎng cái láng fēng jiàn，mào táng táng kuò lùn gāo tán。nà kān。bìng bù yú làn，yī jiàn le chūn chóu dú zì jiǎo，cháng hǎo shì tè dà dǎn。pà bù nǐ xīn xīn ér lǐ dài tān，yòu zé pà yì yì ér lǐ xiāng chān。
【喜迁莺】想才郎丰鉴，貌堂堂阔论高谈。那堪。并不愚滥，一见了春愁独自搅，常好是忒大胆。怕不你心心儿里待贪，又则怕意意儿里相搀。


chū duì zi xiǎng rén shēng shí zàn，zài xiù fáng zhōng bǎ suì yuè dān。miáo bù chéng yìng huā shāo kǒng què cuì xiāng chān，jiǎn bù chū pū liǔ xù hú dié fěn luàn sǎn，cì bù jiù zhuó gǔ suì ān chún zuǐ xì qiǎn。
【出队子】想人生时暂，在绣房中把岁月耽。描不成映花梢孔雀翠相搀，剪不出扑柳絮胡蝶粉乱糁，刺不就啄谷穗鹌鹑嘴细嗛。


guā dì fēng zé bèi zhè jǐ duì ér jiā máo tuán yí dòu ǎn，mǎ ér sòng de rén dì běi tiān dì。dài sī bēn zhì sǐ xīn wú hàn，wǒ zé jiàn sì yě chán chán，bù tīng de zhòng kǒu nán nán。míng dī liū cān ér xiāng chān，tī tuán luán yuè ér chū dàn。liǔ sè nóng，táo huā xiè，hóng xī lǜ àn。xiǎng cái láng cháng hǎo shì zuò dé yán，tiào chū zhè hǔ kū lóng tán。
【刮地风】则被这几对儿家毛团迤逗俺，马儿送的人地北天地。待私奔至死心无憾，我则见四野巉巉，不听的众口喃喃。明滴溜参儿相搀，剔团圞月儿初淡。柳色浓，桃花谢，红稀绿暗。想才郎常好是做得严，跳出这虎窟龙潭。


sì mén zǐ yào xiāng féng pà shén yá ér zhàn shān，ya，gǎn wǒ jǐn zhuāng zhe yī bàn hān。guò guān jīn pà de shì rén xū zhàn，yòu dào wǒ qià lí jiā chū èr sān。dǎn r yòu xū，sè ér yòu cǎn，bǎi máng lǐ cuān xíng mǎ ér bú zhù jiào hǎn。jiǎo ér yòu jí，kǒu ér yòu nán，wǒ jiàn tā tóu dī yǎn mù zhǎn。
【四门子】要相逢怕甚牙儿占彡，呀，敢我紧妆着一半憨。过关津怕的是人虚站，又道我恰离家初二三。胆儿又虚，色儿又惨，百忙里蹿行马儿不住叫喊。脚儿又疾，口儿又喃，我见他头低眼目斩。


gǔ shuǐ xiān zǐ qiāng qiāng jiāng zǐ sī jiāng jǐn dōu lǎn，shì shì shì chūn xiān cháng lēi bú zhù bì yù xián。sōu sōu sōu shuāi fēng guò cháng tíng，chū chū chū fāng xíng guò duǎn zhàn。jiàn jiàn jiàn sān jiā diàn hū de xiàng nán，yān yān yān yìng xiāng chén xiǎo rì hóng hán。wǒ wǒ wǒ ruǎn wù lá xiù ān shēn bàn tàn，kàn kàn kàn qū wān wān liǎng yè é méi dàn，shòu qiè qiè liù fú cuì qún chān。
【古水仙子】将将将紫丝韁紧兜揽，是是是春纤长勒不住碧玉衔。飕飕飕摔风过长亭，出出出方行过短站。见见见三家店忽的向南，淹淹淹映香尘晓日红含。我我我软兀剌绣鞍身半探，看看看曲弯弯两叶蛾眉淡，瘦怯怯六幅翠裙搀。


zhài ér lìng gān jiǔ xián，gān jiǔ xián，zuò de lái suǒ shì tè yán。xiǎng dāng chū cái mào liǎng xiāng kān，yí gè shì jiāo shì nǚ，yí gè jùn ér nán，tā zì bǎ nà hūn yīn kān。
【寨儿令】尴九咸，尴九咸，做的来所事忒严。想当初才貌两相堪，一个是娇仕女，一个俊儿男，他自把那婚姻勘。


shén zhàng ér ǎo miào suǒ zú qǐ tǎ de duì yán，lán qiáo shàng hū là là de shuǐ yān，jiāng yī duì xiǎo xiǎo fū qī sòng de lái tā xiū wǒ cǎn。jiāo jiāo mèi mèi，tián tián yě nà gàn gàn，bàn lù lǐ bèi rén kēng xiàn，wǒ wǒ wǒ zé luò de yǎn ér chán。
【神仗儿】袄庙锁足乞塔的对岩，蓝桥上忽剌剌的水淹，将一对小小夫妻送的来他羞我惨。娇娇媚媚，甜甜也那绀绀，半路里被人坑陷，我我我则落的眼儿馋。


wěi shēng yī dān xiāng sī zì yáo hàn，wǒ hé nǐ liǎng jiā dān yóu zì nán dān，jiāng yí gè dān bù qǐ dān ér què zěn shēng fēn fù ǎn。
【尾声】一担相思自摇撼，我和你两家担由自难担，将一个担不起担儿却怎生分付俺。