时
拼音版、注音及读音
shí yuán chū nbsp
「时」源出 ;
yī chū zì zi xìng。jù shì běn suǒ zài,chūn qiū shí sòng guó yǒu dài fū lái,shòu fēng yú shí yì。zǐ sūn yǐ fēng yì míng shí wèi shì。
一 ; 出自「子」姓。据《世本》所载,春秋时宋国有大夫「来」,受封于时邑。子孙以封邑名「时」为氏。
èr yī yuē,shí shì wèi chǔ guó dài fū shēn shū shí zhī hòu。yǐ wáng fù zì wèi shì。
二﹕一曰,时氏为楚国大夫申叔时之后。以王父字为氏。
shí hé
时荷
jìn dài rén。xiāng chuán suí xǔ zhēn jūn xué dào,yì qǐ chéng xiān,zǐ gài fǔ liú yǒu yí jī。
晋代人。相传随许真君学道,一起成仙,紫盖府留有遗迹。
gān sù lǒng xī jùn,hé nán chén liú jùn。
甘肃陇西郡,河南陈留郡。
仅供学习参考,难免有错误,欢迎批评指正。