松江哨遍

拼音版、注音及读音

guī fān zhēng zhào，xiāng wàng yú huáng lú yān cǎo zhī jì。qù lái hū qiáo zhī zuǒ yòu zhě，ruò fēi rén shì，jí huà gōng zhī qiǎo suǒ mò néng xíng róng。měi lái wéi zhōu，wèi cháng jí qù，cháng yáng yán zhù，yì jìn rán hòu xíng。zhì yù zuò shù yǔ yǐ zhuàng fēng jǐng shèng gài，cí bù yì dǎi，bǐ suí jù gé，liáng kě kǎi tàn。yǐ wèi dōng，zì yún yáng guī mǐn。là yuè wàng hòu yī rì，lòu xià èr gǔ，yǐ zhōu qiáo xī，pī yī dēng chuí hóng。shí yè jiāng bàn，xuě yuè jiāo huī。shuǐ tiān yī sè，gù yǐng cháng xiào，bù zhī shēn zhī jì yú lǚ。fǎn ér dēng zhōu，wèi xié xíng zhě zhōu shēng yuē: jiā zāi sī jǐng yě，jù kě wú lè hū?yú shì xiāng yǔ pò shuāng xiè，zhuó xì lín，chí liǎng áo，jǔ dà bái，gē chì bì zhī fù。jiǔ hān lè shén。zhōu shēng qǐng yuē: jīn rì zhī shì，ān kě wú yī yán yǐ shí zhī?yú yuē: rán。suì kuò pō xiān zhī yǔ，wèi shào biàn yī què，cí chéng ér gē zhī。shēng xiào yuē: yǐ gōng zhī cái，qǐ bù néng zì yù yì shù yǔ，ér nǎi zhuì jī gǔ rén zhī cí zhāng，dé bù wéi míng wén cī hū?yú yuē: bù rán。xī pō xiān gài cháng yǐ jìng jié zhī cí jì shēng hū cǐ qū yǐ，rén mò yǒu fēi zhī zhě。yú suī bù mǐn，bù gǎn zì yà yú xī rén。rán pěng xīn xiào pín，bù zì zhī chǒu，gài yǒu zhī yǐ。ér yù yú yán zhī suǒ lè，zé suī xián bù xiào yì hé yì zāi。jīn qǔ qí yán zhī zú yǐ jì wú yì zhě，ér wèi zhī gē，zhī suǒ yǐ zì lè ěr，zi hé shěn yān
mù yè jǐn diāo，hú sè jiē tiān，xuě yuè míng jiāng shuǐ。líng wàn qǐngyī wěi zòng suǒ zhī。ruò píng xū yù fēng xiān zǐ。tīng dòng xiāomián yán bù jué rú lǚ，yú yīn niǎo niǎo yóu sī yè。nǎi jǔ jiǔ fù shī，yù lín shuāng xiè，shì zhòng fēng wèi piān měi。rèn mǎn tóu duī xù xuě huā fēi。gèng yuè dàn péng chuāng dòng yún chuí。shān yù cāng cāng，qiáo wò shěn shěn，yè què jīng qǐ。
yī。yǐ lán jiǎng xī。wǒ jīn huǎng hū yí shēn shì。yú qiáo gān fàng làng，fú yóu ránjì tiān dì。tàn fù guì hé shí。gōng míng làng yǔ，rén shēng yù lè suī qíng ěr。zhī shì zhě rú sī。yíng xū rú bǐ，zé zhī biàn zhě rú shì。qiě wù shēng yǔ zhòu gè yǒu sī。fēi yǐ yǒu xiān háo mò de zhī。wěi wú xīněr mù suǒ jì。yòng zhī ér bù jié，qǔ zé bù wú jìn，zì sè zì shēng，běn fēi yǒu yì。wàng dōng lái gū hè gǎo qí yī。kuài chéng zhīcóng cǐ xiān yǐ。
归帆征棹，相望于黄芦烟草之际。去来乎桥之左右者，若非人世，极画工之巧所莫能形容。每来维舟，未尝即去，徜徉延伫，意尽然后行。至欲作数语以状风景胜概，辞不意逮，笔随句阁，良可慨叹。已未冬，自云阳归闽。腊月望后一日，漏下二鼓，舣舟桥西，披衣登垂虹。时夜将半，雪月交辉。水天一色，顾影长啸，不知身之寄于旅。返而登舟，谓偕行者周生曰：佳哉斯景也，讵可无乐乎？于是相与破霜蟹，斫细鳞，持两螯，举大白，歌赤壁之赋。酒酣乐甚。周生请曰：今日之事，安可无一言以识之？余曰：然。遂＿括坡仙之语，为哨遍一阕，词成而歌之。生笑曰：以公之才，岂不能自寓意数语，而乃缀缉古人之词章，得不为名文疵乎？余曰：不然。昔坡仙盖尝以靖节之词寄声乎此曲矣，人莫有非之者。余虽不敏，不敢自亚于昔人。然捧心效颦，不自知丑，盖有之矣。而寓于言之所乐，则虽贤不肖抑何异哉。今取其言之足以寄吾意者，而为之歌，知所以自乐耳，子何哂焉
木叶尽凋，湖色接天，雪月明江水。凌万顷、一苇纵所之。若凭虚驭风仙子。听洞箫、绵延不绝如缕，余音袅袅游丝曳。乃举酒赋诗，玉鳞霜蟹，是中风味偏美。任满头堆絮雪花飞。更月澹篷窗冻云垂。山郁苍苍，桥卧沈沈，夜鹊惊起。
噫。倚兰桨兮。我今恍惚遗身世。渔樵甘放浪，蜉蝣然、寄天地。叹富贵何时。功名浪语，人生寓乐虽情尔。知逝者如斯。盈虚如彼，则知变者如是。且物生宇宙各有司。非已有纤毫莫得之。委吾心、耳目所寄。用之而不竭，取则不吾禁，自色自声，本非有意。望东来孤鹤缟其衣。快乘之、从此仙矣。