缁衣

拼音版、注音及读音

　　 zi yán zhī yuē: wèi shàng yì shì yě，wéi xià yì zhī yě，zé xíng bù fán yǐ。zǐ yuē: hǎo xián rú zī yī，è è rú xiàng bó，zé jué bù dú ér mín zuò yuàn，xíng bù shì ér mín xián fú。dà yá yuē: yí xíng wén wáng，wàn guó zuò fú。zǐ yuē: fū mín，jiào zhī yǐ dé，qí zhī yǐ lǐ，zé mín yǒu gé xīn jiào zhī yǐ zhèng，qí zhī yǐ xíng，zé mín yǒu dùn xīn。gù jūn mín zhě，zi yǐ ài zhī，zé mín qīn zhī xìn yǐ jié zhī，zé mín bù bèi gōng yǐ lì zhī，zé mín yǒu sūn xīn。fǔ xíng yuē: miáo mín zuì yòng mìng，zhì yǐ xíng，wéi zuò wǔ nüè zhī xíng yuē fǎ。shì yǐ mín yǒu è dé，ér suì jué qí shì yě。

　　子言之曰：「为上易事也，为下易知也，则刑不烦矣。」子曰：「好贤如《缁衣》，恶恶如《巷伯》，则爵不渎而民作愿，刑不试而民咸服。大雅曰：『仪刑文王，万国作孚。』」子曰：「夫民，教之以德，齐之以礼，则民有格心；教之以政，齐之以刑，则民有遁心。故君民者，子以爱之，则民亲之；信以结之，则民不倍；恭以莅之，则民有孙心。《甫刑》曰：『苗民罪用命，制以刑，惟作五虐之刑曰法。是以民有恶德，而遂绝其世也。』」

　　 zǐ yuē: xià zhī shì shàng yě，bù cóng qí suǒ lìng，cóng qí suǒ xíng。shàng hǎo shì wù，xià bì yǒu shèn zhě yǐ。gù shàng zhī suǒ hào wù，bù kě bù shèn yě，shì mín zhī biǎo yě。zǐ yuē: yǔ lì sān nián，bǎi xìng yǐ rén suì yān，qǐ bì jǐn rén?shī yún: hè hè shī yǐn，mín jù ěr zhān。fǔ xíng yuē: yī rén yǒu qìng，zhào mín lài zhī。dà yá yuē: chéng wáng zhī fú，xià tǔ zhī shì。zǐ yuē: shàng hǎo rén，zé xià zhī wèi rén zhēng xiān rén。gù zhǎng mín zhě zhāng zhìzhēn jiàozūn rén，yǐ zi ài bǎi xìng mín zhì xíng jǐ yǐ shuō qí shàng yǐ。shī yún: yǒu gù dé xíng，sì guó shùn zhī。

　　子曰：「下之事上也，不从其所令，从其所行。上好是物，下必有甚者矣。故上之所好恶，不可不慎也，是民之表也。」子曰：「禹立三年，百姓以仁遂焉，岂必尽仁？《诗》云：『赫赫师尹，民具尔瞻。』《甫刑》曰：『一人有庆，兆民赖之。』大雅曰：『成王之孚，下土之式。』」子曰：「上好仁，则下之为仁争先人。故长民者章志、贞教、尊仁，以子爱百姓；民致行己以说其上矣。《诗》云：『有梏德行，四国顺之。』」

　　 zǐ yuē: wáng yán rú sī，qí chū rú lún wáng yán rú lún，qí chū rú fú。gù dà rén bù chàng yóu yán。kě yán yě，bù kě xíng。jūn zǐ fú yán yě kě xíng yě，bù kě yán，jūn zǐ fú xíng yě。zé mín yán bù wēi xíng，ér xíng bù wēi yán yǐ。shī yún: shū shèn ěr zhǐ，bù qiān yú yí。zǐ yuē: jūn zǐ dào rén yǐ yán，ér jìn rén yǐ xíng。gù yán bì lǜ qí suǒ zhōng，ér xíng bì jī qí suǒ bì zé mín jǐn yú yán ér shèn yú xíng。shī yún: shèn ěr chū huà，jìng ěr wēi yí。dà yá yuē: mù mù wén wáng，yú jī xī jìng zhǐ。

　　子曰：「王言如丝，其出如纶；王言如纶，其出如綍。故大人不倡游言。可言也，不可行。君子弗言也；可行也，不可言，君子弗行也。则民言不危行，而行不危言矣。《诗》云：『淑慎尔止，不愆于仪。』」子曰：「君子道人以言，而禁人以行。故言必虑其所终，而行必稽其所敝；则民谨于言而慎于行。《诗》云：『慎尔出话，敬尔威仪。』大雅曰：『穆穆文王，于缉熙敬止。』」

　　 zǐ yuē: zhǎng mín zhě，yī fú bù èr，cóng róng yǒu cháng，yǐ qí qí mín，zé mín dé yī。shī yún: bǐ dōu rén shì，hú qiú huáng huáng，qí róng bù gǎi，chū yán yǒu zhāng，xíng guī yú zhōu，wàn mín suǒ wàng。zǐ yuē: wèi shàng kě wàng ér zhī yě，wéi xià kě shù ér zhì yě，zé jūn bù yí yú qí chén，ér chén bù huò yú qí jūn yǐ。yǐn jí yuē: wéi yǐn gōng jí tāng，xián yǒu yī dé。shī yún: shū rén jūn zǐ，qí yí bù tè。

　　子曰：「长民者，衣服不贰，从容有常，以齐其民，则民德壹。《诗》云：『彼都人士，狐裘黄黄，其容不改，出言有章，行归于周，万民所望。』」子曰：「为上可望而知也，为下可述而志也，则君不疑于其臣，而臣不惑于其君矣。《尹吉》曰：『惟尹躬及汤，咸有壹德。』《诗》云：『淑人君子，其仪不忒。』」

　　 zǐ yuē: yǒu guó zhě zhāng yì è，yǐ shì mín hòu，zé mín qíng bù èr。shī yún: jìng gòng ěr wèi，hǎo shì zhèng zhí。zǐ yuē: shàng rén yí zé bǎi xìng huò，xià nán zhī zé jūn zhǎng láo。gù jūn mín zhě，zhāng hǎo yǐ shì mín sú，shèn è yǐ yù mín zhī yín，zé mín bù huò yǐ。chén yí xíng，bù zhòng cí，bù yuán qí suǒ bù jí，bù fán qí suǒ bù zhī，zé jūn bù láo yǐ。shī yún: shàng dì bǎn bǎn，xià mín zú。xiǎo yǎ yuē: fěi qí zhǐ gòng，wéi wáng zhī qióng。

　　子曰：「有国者章义恶，以示民厚，则民情不贰。《诗》云：『靖共尔位，好是正直。』」子曰：「上人疑则百姓惑，下难知则君长劳。故君民者，章好以示民俗，慎恶以御民之淫，则民不惑矣。臣仪行，不重辞，不援其所不及，不烦其所不知，则君不劳矣。《诗》云：『上帝板板，下民卒。』小雅曰：『匪其止共，惟王之邛。』」

　　 zǐ yuē: zhèng zhī bù xíng yě，jiào zhī bù chéng yě，jué lù bù zú quàn yě，xíng fá bù zú chǐ yě。gù shàng bù kě yǐ xiè xíng ér qīng jué。kāng gào yuē: jìng míng nǎi fá。fǔ xíng yuē: bō xíng zhī bù dí。

　　子曰：「政之不行也，教之不成也，爵禄不足劝也，刑罚不足耻也。故上不可以亵刑而轻爵。《康诰》曰：『敬明乃罚。』《甫刑》曰：『播刑之不迪。』」

　　 zǐ yuē: dà chén bù qīn，bǎi xìng bù níng，zé zhōng jìng bù zú，ér fù guì yǐ guò yě dà chén bù zhì ér ěr chén bǐ yǐ。gù dà chén bù kě bù jìng yě，shì mín zhī biǎo yě ěr chén bù kě bù shèn yě，shì mín zhī dào yě。jūn wú yǐ xiǎo móu dà，wú yǐ yuǎn yán jìn，wú yǐ nèi tú wài，zé dà chén bù yuàn，ěr chén bù jí，ér yuǎn chén bù bì yǐ。yè gōng zhī gù mìng yuē: wú yǐ xiǎo móu bài dà zuò，wú yǐ bì yù rén jí zhuāng hòu，wú yǐ bì yù shì jí zhuāng shìdài fūqīng shì。

　　子曰：「大臣不亲，百姓不宁，则忠敬不足，而富贵已过也；大臣不治而迩臣比矣。故大臣不可不敬也，是民之表也；迩臣不可不慎也，是民之道也。君毋以小谋大，毋以远言近，毋以内图外，则大臣不怨，迩臣不疾，而远臣不蔽矣。叶公之顾命曰：『毋以小谋败大作，毋以嬖御人疾庄后，毋以嬖御士疾庄士、大夫、卿士。』」

　　 zǐ yuē: dà rén bù qīn qí suǒ xián，ér xìn qí suǒ jiàn mín shì yǐ qīn shī，ér jiào shì yǐ fán。shī yún: bǐ qiú wǒ zé，rú bù wǒ dé zhí wǒ chóu chóu，yì bù wǒ lì。jūn chén yuē: wèi jiàn shèng，ruò jǐ fú kè jiàn jì jiàn shèng，yì bù kè yóu shèng。

　　子曰：「大人不亲其所贤，而信其所贱；民是以亲失，而教是以烦。《诗》云：『彼求我则，如不我得；执我仇仇，亦不我力。』《君陈》曰：『未见圣，若己弗克见；既见圣，亦不克由圣。』」

　　 zǐ yuē: xiǎo rén nì yú shuǐ，jūn zǐ nì yú kǒu，dà rén nì yú mín，jiē zài qí suǒ xiè yě。fū shuǐ jìn yú rén ér nì rén，dé yì xiá ér nán qīn yě，yì yǐ nì rén kǒu fèi ér fán，yì chū nán huǐ，yì yǐ nì rén fū mín bì yú rén，ér yǒu bǐ xīn，kě jìng bù kě màn，yì yǐ nì rén。gù jūn zǐ bù kě yǐ bù shèn yě。tài jiǎ yuē: wú yuè jué mìng yǐ zì fù yě ruò yú jī zhāng，wǎng shěng kuò yú jué dù zé shì。duì mìng yuē: wéi kǒu qǐ xiū，wéi jiǎ zhòu qǐ bīng，wéi yī shang zài sì，wéi gān gē shěng jué gōng。tài jiǎ yuē: tiān zuò niè，kě wéi yě zì zuò niè，bù kě yǐ huàn。yǐn jí yuē: wéi yǐn gōng tiān，jiàn yú xī yì xià zì zhōu yǒu zhōng，xiāng yì wéi zhōng。

　　子曰：「小人溺于水，君子溺于口，大人溺于民，皆在其所亵也。夫水近于人而溺人，德易狎而难亲也，易以溺人；口费而烦，易出难悔，易以溺人；夫民闭于人，而有鄙心，可敬不可慢，易以溺人。故君子不可以不慎也。《太甲》曰：『毋越厥命以自覆也；若虞机张，往省括于厥度则释。』《兑命》曰：『惟口起羞，惟甲胄起兵，惟衣裳在笥，惟干戈省厥躬。』《太甲》曰：『天作孽，可违也；自作孽，不可以逭。』《尹吉》曰：『惟尹躬天，见于西邑；夏自周有终，相亦惟终。』」

　　 zǐ yuē: mín yǐ jūn wèi xīn，jūn yǐ mín wèi tǐ xīn zhuāng zé tǐ shū，xīn sù zé róng jìng。xīn hǎo zhī，shēn bì ān zhī jūn hǎo zhī，mín bì yù zhī。xīn yǐ tǐ quán，yì yǐ tǐ shāng jūn yǐ mín cún，yì yǐ mín wáng。shī yún: xī wú yǒu xiān zhèng，qí yán míng qiě qīng，guó jiā yǐ níng，dū yì yǐ chéng，shù mín yǐ shēng shuí néng bǐng guó chéng，bù zì wèi zhèng，zú láo bǎi xìng。jūn yǎ yuē: xià rì shǔ yǔ，xiǎo mín wéi yuē yuàn zī dōng qí hán，xiǎo mín yì wéi yuē yuàn。

　　子曰：「民以君为心，君以民为体；心庄则体舒，心肃则容敬。心好之，身必安之；君好之，民必欲之。心以体全，亦以体伤；君以民存，亦以民亡。《诗》云：『昔吾有先正，其言明且清，国家以宁，都邑以成，庶民以生；谁能秉国成，不自为正，卒劳百姓。《君雅》曰：『夏日暑雨，小民惟曰怨；资冬祁寒，小民亦惟曰怨。』」

　　 zǐ yuē: xià zhī shì shàng yě，shēn bù zhèng，yán bù xìn，zé yì bù yī，xíng wú lèi yě。zǐ yuē: yán yǒu wù ér xíng yǒu gé yě shì yǐ shēng zé bù kě duó zhì，sǐ zé bù kě duó míng。gù jūn zǐ duō wén，zhì ér shǒu zhī duō zhì，zhì ér qīn zhī jīng zhī，lüè ér xíng zhī。jūn chén yuē: chū rù zì ěr shī yú，shù yán tóng。shī yún: shū rén jūn zǐ，qí yí yī yě。

　　子曰：「下之事上也，身不正，言不信，则义不壹，行无类也。」子曰：「言有物而行有格也；是以生则不可夺志，死则不可夺名。故君子多闻，质而守之；多志，质而亲之；精知，略而行之。《君陈》曰：『出入自尔师虞，庶言同。』《诗》云：『淑人君子，其仪一也。』」

　　 zǐ yuē: wéi jūn zǐ néng hǎo qí zhèng，xiǎo rén dú qí zhèng。gù jūn zǐ zhī péng yǒu yǒu xiāng，qí è yǒu fāng shì gù ěr zhě bù huò，ér yuǎn zhě bù yí yě。shī yún: jūn zǐ hǎo chóu。zǐ yuē: qīng jué pín jiàn，ér zhòng jué fù guì，zé hǎo xián bù jiān，ér è è bù zháo yě。rén suī yuē bù lì，wú bù xìn yě。shī yún: péng yǒu yōu shè，shè yǐ wēi yí。zǐ yuē: sī huì bù guī dé，jūn zǐ bù zì liú yān。shī yún: rén zhī hǎo wǒ，shì wǒ zhōu xíng。

　　子曰：「唯君子能好其正，小人毒其正。故君子之朋友有乡，其恶有方；是故迩者不惑，而远者不疑也。《诗》云：『君子好仇。』」子曰：「轻绝贫贱，而重绝富贵，则好贤不坚，而恶恶不着也。人虽曰不利，吾不信也。《诗》云：『朋有攸摄，摄以威仪。』」子曰：「私惠不归德，君子不自留焉。《诗》云：『人之好我，示我周行。』」

　　 zǐ yuē: jì yǒu chē，bì jiàn qí shì jì yǒu yī，bì jiàn qí bì rén jì huò yán zhī，bì wén qí shēng jì huò xíng zhī，bì jiàn qí chéng。gé tán yuē: fú zhī wú shè。zǐ yuē: yán cóng ér xíng zhī，zé yán bù kě shì yě xíng cóng ér yán zhī，zé xíng bù kě shì yě。gù jūn zǐ guǎ yán，ér xíng yǐ chéng qí xìn，zé mín bù dé dà qí měi ér xiǎo qí è。shī yún: zì guī zhī diàn，shàng kě mó yě sī yán zhī diàn，bù kě wèi yě。xiǎo yǎ yuē: yǔn yě jūn zǐ，zhǎn yě dà chéng。jūn shì yuē: xī zài shàng dì，zhōu tián guān wén wáng zhī dé，qí jí dà mìng yú jué gōng。zǐ yuē: nán rén yǒu yán yuē: rén ér wú héng，bù kě yǐ wéi bǔ shì。gǔ zhī yí yán yǔ?guī shì yóu bù néng zhī yě，ér kuàng yú rén hū?shī yún: wǒ guī jì yàn，bù wǒ gào yóu。duì mìng yuē: jué wú jí è dé，mín lì ér zhèng shì，chún ér jì sì，shì wèi bù jìng shì fán zé luàn，shì shén zé nán。yì yuē: bù héng qí dé，huò chéng zhī xiū。héng qí dé zhēn，fù rén jí，fū zǐ xiōng。

　　子曰：「茍有车，必见其轼；茍有衣，必见其敝；人茍或言之，必闻其声；茍或行之，必见其成。《葛覃》曰：『服之无射。』」子曰：「言从而行之，则言不可饰也；行从而言之，则行不可饰也。故君子寡言，而行以成其信，则民不得大其美而小其恶。《诗》云：『自圭之玷，尚可磨也；斯言之玷，不可为也。』小雅曰：『允也君子，展也大成。』《君奭》曰：『昔在上帝，周田观文王之德，其集大命于厥躬。』」子曰：「南人有言曰：『人而无恒，不可以为卜筮。』古之遗言与？龟筮犹不能知也，而况于人乎？《诗》云：『我龟既厌，不我告犹。』《兑命》曰：『爵无及恶德，民立而正事，纯而祭祀，是为不敬；事烦则乱，事神则难。』《易》曰：『不恒其德，或承之羞。恒其德侦，妇人吉，夫子凶。』」