三年问

拼音版、注音及读音

　　 sān nián zhī sàng hé yě?yuē: chēng qíng ér lì wén，yīn yǐ shì qún，bié qīn shū guì jiàn zhī jié，ér bù kě sǔn yì yě。gù yuē: wú yì zhī dào yě。chuàng jù zhě qí rì jiǔ，tòng shèn zhě qí yù chí，sān nián zhě，chēng qíng ér lì wén，suǒ yǐ wéi zhì tòng jí yě。zhǎn shuāi jū zhàng，jū yǐ lú，shí zhōu，qǐn shān zhěn kuài，suǒ yǐ wéi zhì tòng shì yě。sān nián zhī sàng，èr shí wǔ yuè ér bì āi tòng wèi jǐn，sī mù wèi wàng，rán ér fú yǐ shì duàn zhī zhě，qǐ bù sòng sǐ zhě yǒu yǐ，fù shēng yǒu jié zāi?fán shēng tiān dì zhī jiān zhě，yǒu xuè qì zhī shǔ bì yǒu zhī，yǒu zhī zhī shǔ mò bù zhī ài qí lèi jīn shì dà niǎo shòu，zé shī sàng qí qún pǐ，yuè yuè yú shí yān，zé bì fǎn xún，guò qí gù xiāng，xiáng huí yān，míng hào yān，dí zhú yān，chí chú yān，rán hòu nǎi néng qù zhī xiǎo zhě zhì yú yàn què，yóu yǒu zhāo zhī qǐng yān，rán hòu nǎi néng qù zhī gù yǒu xuè qì zhī shǔ zhě，mò zhī yú rén，gù rén yú qí qīn yě，zhì sǐ bù qióng。jiāng yóu fū huàn xié yín zhī rén yǔ，zé bǐ cháo sǐ ér xī wàng zhī，rán ér cóng zhī，zé shì céng niǎo shòu zhī bù ruò yě，fū yān néng xiāng yǔ qún jū ér bù luàn hū?jiāng yóu fū xiū shì zhī jūn zǐ yǔ，zé sān nián zhī sàng，èr shí wǔ yuè ér bì，ruò sì zhī guò xì，rán ér suì zhī，zé shì wú qióng yě。gù xiān wáng yān wèi zhī lì zhōng zhì jié，yī shǐ zú yǐ chéng wén lǐ，zé shì zhī yǐ。

　　三年之丧何也？曰：称情而立文，因以饰群，别亲疏贵践之节，而不可损益也。故曰：无易之道也。创巨者其日久，痛甚者其愈迟，三年者，称情而立文，所以为至痛极也。斩衰苴杖，居倚庐，食粥，寝苫枕块，所以为至痛饰也。三年之丧，二十五月而毕；哀痛未尽，思慕未忘，然而服以是断之者，岂不送死者有已，复生有节哉？凡生天地之间者，有血气之属必有知，有知之属莫不知爱其类；今是大鸟兽，则失丧其群匹，越月逾时焉，则必反巡，过其故乡，翔回焉，鸣号焉，蹢躅焉，踟蹰焉，然后乃能去之；小者至于燕雀，犹有啁之顷焉，然后乃能去之；故有血气之属者，莫知于人，故人于其亲也，至死不穷。将由夫患邪淫之人与，则彼朝死而夕忘之，然而从之，则是曾鸟兽之不若也，夫焉能相与群居而不乱乎？将由夫修饰之君子与，则三年之丧，二十五月而毕，若驷之过隙，然而遂之，则是无穷也。故先王焉为之立中制节，壹使足以成文理，则释之矣。

　　 rán zé hé yǐ zhì qī yě?yuē: zhì qīn yǐ qī duàn。shì hé yě?yuē: tiān dì zé yǐ yì yǐ，sì shí zé yǐ biàn yǐ，qí zài tiān dì zhī zhōng zhě，mò bù gēng shǐ yān，yǐ shì xiàng zhī yě。rán zé hé yǐ sān nián yě?yuē: jiā lóng yān ěr yě，yān shǐ bèi zhī，gù zài qī yě。yóu jiǔ yuè yǐ xià hé yě?yuē: yān shǐ fú jí yě。gù sān nián yǐ wéi lóng，sī xiǎo gōng yǐ wéi shā，qī jiǔ yuè yǐ wéi jiān。shàng qǔ xiàng yú tiān，xià qǔ fǎ yú dì，zhōng qǔ zé yú rén，rén zhī suǒ yǐ qún jū hé yī zhī lǐ jǐn yǐ。gù sān nián zhī sàng，rén dào zhī zhì wén zhě yě，fū shì zhī wèi zhì lóng。shì bǎi wáng zhī suǒ tóng，gǔ jīn zhī suǒ yī yě，wèi yǒu zhī qí suǒ yóu lái zhě yě。kǒng zǐ yuē: zi shēng sān nián，rán hòu miǎn yú fù mǔ zhī huái fū sān nián zhī sàng，tiān xià zhī dá sàng yě。

　　然则何以至期也？曰：至亲以期断。是何也？曰：天地则已易矣，四时则已变矣，其在天地之中者，莫不更始焉，以是象之也。然则何以三年也？曰：加隆焉尔也，焉使倍之，故再期也。由九月以下何也？曰：焉使弗及也。故三年以为隆，缌小功以为杀，期九月以为间。上取象于天，下取法于地，中取则于人，人之所以群居和壹之理尽矣。故三年之丧，人道之至文者也，夫是之谓至隆。是百王之所同，古今之所壹也，未有知其所由来者也。孔子曰：「子生三年，然后免于父母之怀；夫三年之丧，天下之达丧也。」